aktualności

W dniu 08.11.2018 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu wydał postanowienie, w którym nakazał zarządcy portfeli wierzytelności (obecnie w restrukturyzacji) udostępnienie na rzecz towarzystwa funduszy inwestycyjnych wszelkich informacji  gromadzonych i przetwarzanych w związku z powierzeniem jej zarządzania portfelami inwestycyjnymi szeregu funduszy inwestycyjnych. Sąd zagroził także karą pieniężną na wypadek niewykonania nałożonych obowiązków w terminie. Wartość zarządzanych aktywów, związanych z przedmiotowym sporem wynosi około miliard złotych.

Podstawą sporu były trudności w uzyskaniu przez TFI dostępu do informacji dotyczących ww. portfeli inwestycyjnych, a co za tym idzie trudności w sprawowaniu należytej kontroli nad działalnością serwisera. Uchylając się od udostępnienia posiadanej dokumentacji, będącej w istocie własnością TFI oraz funduszy inwestycyjnych, nie wykonywał tym samym swoich zobowiązań wynikających z zawartych umów serwisowych.

Sąd w postanowieniu podkreślił, że „brak dostępu do danych uniemożliwia nadzorowanie przez uprawnionego (TFI) powierzonych zadań obowiązanej”. Sąd podzielił także nasz pogląd, że m.in. aktualne kłopoty finansowe Serwisera i potencjalna konieczność jego zmiany uzasadniają pełny, systematyczny i kompleksowy przepływ informacji z TFI.  

Postanowienie jest prawomocne.

Nad sprawą pracują: r.pr. Aneta Pankowska oraz adw. Agata Kaczmarek.

Sąd Okręgowy w Warszawie wyrokiem z dnia 03.01.2019 r. oddalił powództwo w sprawie toczącej się przeciwko naszym klientom o zapłatę odszkodowania w wysokości 3.450.057,30 USD (ponad 13 mln PLN) z tytułu rzekomego naruszenia tajemnicy przedsiębiorstwa. Miało do tego dojść na skutek ujawnienia konkurencyjnemu podmiotowi  cen z kontraktu z „kluczowym klientem”, co umożliwiło konkurencji złożenie korzystniejszej oferty oraz przejęcie kontraktu.  Pozew został obudowany szeroką dokumentacją oraz prywatną opinią, która przedstawiała wyliczenie rzekomo poniesionej szkody. Powód domagał się także złożenia oświadczenia przepraszającego.

Sukces jest tym większy, że weszliśmy do procesu w trakcie  jego trwania, kiedy drugiej stronie – dużej spółce z branży lotniczej, reprezentowanej przez jedną z renomowanych warszawskich kancelarii udało się przekonać Sąd do udzielania bardzo dotkliwych zabezpieczeń majątkowych. Sąd wydawał się być wówczas bardzo mocno przekonany do racji strony powodowej.

W trakcie procesu zabezpieczenia na majątku pozwanych zostały uchylone przez Sąd Apelacyjny, który wskazał na brak uprawdopodobnienia roszczenia. Po długim procesie udało się także przekonać Sąd I Instancji, że pozwani nie ujawnili żadnych cen z kontraktu, a w majątku powódki żadna szkoda nigdy powstała. Mało tego, powódka zakończyła współpracę z rzekomym „kluczowym klientem”, gdyż współpraca ta – wraz z rozwojem spółki i pozyskaniem bardziej marżowych kontraktów – stała się nieopłacalna. Fakt ten powódka wykorzystała zaś jako pretekst do oskarżenia byłych współpracowników.

Sąd oddalił wniosek powódki o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego na wysokość szkody, wskazując, że powódka nie wykazała jej co do zasady. Uzasadniając zaś oddalenie powództwa Sąd podkreślił,  że w sprawie nie chodziło o poszukiwanie ochrony dla naruszonego interesu powódki, gdyż ten nie został naruszony, ale o szykanowanie byłych współpracowników poprzez wysunięcie względem nich ogromnych roszczeń finansowych.

Nad sprawą pracują r. pr. Aneta Pankowska oraz apl. adw. Aleksandra Puszczało.

Wyrok jest nieprawomocny.

Sąd Apelacyjny w Krakowie zabezpieczył roszczenie spółki notowanej na rynku New Connect, reprezentowanej przez nas, w sprawie o naruszenie dóbr osobistych tej spółki przez jej mniejszościowego akcjonariusza. Sąd zakazał pozwanemu na czas procesu:

„rozpowszechniania zniesławiających stronę powodową stwierdzeń, jakoby strona powodowa miała być „piramidą finansową opartą na kłamstwie, pozbawioną elementarnego ładu korporacyjnego” , jej działalność miała być „grą pozorów”, a jej potencjalny inwestorzy leszczami, zaś akcje strony powodowej „zapłatą w fałszywych banknotach”, a także jakoby osoby wchodzące w skład zarządu […] lub zarządu […], która została przejęta przez stronę powodową, miały się dopuścić działalności na szkodę tych spółek lub ich akcjonariuszy” (I ACz 793/18).

Mniejszościowy akcjonariusz, prowadzący od dłuższego czasu walkę ze spółką, rozpowszechniał tego typu treści m.in. za pośrednictwem prowadzonego przez siebie portalu internetowego.  Sąd I Instancji uznał je za co prawda dosadne, jednak dopuszczalne w ramach dozwolonej krytyki spółki publicznej.

Sąd Apelacyjny w Krakowie był innego zdania i podzielił nasze poglądy w tej sprawie. Wskazał on m.in.: „rację ma strona powodowa, że tego typu sformułowania wywołują u przeciętnego odbiorcy wyjątkowo negatywne konotacje i sugerują, że celem działalności spółki i jej zarządu jest oszukanie inwestorów i zdefraudowanie powierzonych spółce pieniędzy”, a nadto „stwierdzenia takie są dalekie od rzeczowego relacjonowania faktów”.

Sąd Apelacyjny stwierdził, że takie działania akcjonariusza mogą doprowadzić do podważenia wiarygodności spółki w oczach jej inwestorów i kontrahentów, a tym samym pociągać za sobą straty finansowe. Natomiast skutki spowodowane naruszeniem dóbr osobistych są zazwyczaj nieodwracalne.

Spółkę reprezentował zespół: r. pr. Aneta Pankowska, apl. adw. Aleksandra Puszczało oraz apl. radc. Magdalena Rosa.